Düşlerde yaşadılar
Yoluna ay ışığı düşen
Herkesle buluştular.
Yol ile gökyüzü arası
Bir ütopyadaydılar.
Yol yer çekimsizdi.
Bir gökyüzü vardı
Buluttan dostları olan
Bir gökyüzü vardı
Bereketli yağmurlar veren
Bir gökyüzü vardı
İçlerini döküp saçtıkları
Bir gökyüzü vardı
Ağlayıp güldükleri
Bir gökyüzü vardı
İstedikleri resmi çizdikleri
Bir gökyüzü vardı
Gönüllerince çocuklaştıkları
Bir gökyüzü vardı
İstedikleri dansı ettikleri
Bir gökyüzü vardı
Utanmadan ağladıkları
Bir gökyüzü vardı
Türkülerini söyledikleri
Bir gökyüzü vardı
Yeterince
Konuştukları
Sustukları
Düşündükleri
Dinledikleri
Anladıkları...
Tanımadı kimse onları
Gökyüzünden başka.
